aktualności klasztoru Zwola wróć

Czerwiec w Zwoli

W czerwcu w naszym klasztorze w Zwoli odprawiały rekolekcje Wspólnoty Świeckiego Karmelu. Najpierw na przełomie maja i czerwca przyjechała wraz z o. Kamilem Wspólnota z Gorzowa Wielkopolskiego. W następnym tygodniu przyjechała do nas Wspólnota z Bydgoszczy. A
Wspólnota Świeckiego Karmelu z Poznania gościła u nas w trzeci weekend miesiąca. Te rekolekcje zakończyły się wyjątkowo uroczyście: wspólnie pojechaliśmy na prymicje naszego nowego współbrata-neoprezbitera Piotra do sąsiedniej parafii pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Solcu.

Już nie możemy się doczekać kolejnych przyjazdów Waszych Wspólnot do nas do Zwoli! A w przyszłym roku możemy przyjąć grupy aż 40-osobowe!

Tak czerwcowe rekolekcje w Zwoli relacjonuje Wspólnota Bydgoska (Bogusław Sudał OCDS):

Rekolekcje wspólnotowe to ważny akt w życiu wspólnoty. Budują nie tylko mnie osobiście, ale także budują z nas Wspólnotę.  Jakie więc rekolekcje wybrać by przyniosły nam pożytek doczesny i wieczny? Postanowiliśmy skorzystać z życzliwości, mądrości i ducha o. Romana Hernogi OCD i Wspólnoty w Zwoli. Jako temat zaproponowaliśmy: „Rozeznanie woli Bożej w życiu osobistym i wspólnotowym”, oczywiście zostawiając wolną rękę o. Romanowi gdyby chciał coś zmienić.

W czwartek 6 czerwca jechaliśmy na rekolekcje mając za motto słowa z psalmu 27:

 Pan światłem i zbawieniem moim (…)

O Tobie mówi moje serce: «Szukaj Jego oblicza!»
Szukam, o Panie, Twojego oblicza;
Panie, naucz mnie Twojej drogi,
prowadź mnie ścieżką prostą.

oraz z psalmu 63

Boże, Ty Boże mój, Ciebie szukam;
Ciebie pragnie moja dusza,
za Tobą tęskni moje ciało,
jak ziemia zeschła, spragniona, bez wody.
W świątyni tak się wpatruję w Ciebie,
bym ujrzał Twoją potęgę i chwałę.
Skoro łaska Twoja lepsza jest od życia,
moje wargi będą Cię sławić.
Tak błogosławić Cię będę w moim życiu:
wzniosę ręce w imię Twoje.
Dusza moja będzie się syciła niby sadłem i tłustością,
wargi moje radośnie wołać będą, a moje usta [Cię] chwalić.
Gdy wspominam Cię na moim posłaniu,
myślę o Tobie podczas moich czuwań.
Bo stałeś się dla mnie pomocą
i w cieniu Twych skrzydeł wołam radośnie:
do Ciebie lgnie moja dusza,
prawica Twoja mnie wspiera.

Żałowaliśmy, że nie cała wspólnota może uczestniczyć, odpocząć od świata w miejscu ustronnym, na zasłuchaniu się w to co Bóg do nas skieruje. W Mszy świętej na rozpoczęcie słuchaliśmy słowa Pana:

w psalmie responsoryjnym

Naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.
Daj mi poznać Twoje drogi, Panie, *
naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.
Prowadź mnie w prawdzie według swych pouczeń, *
Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję.
Refren: Naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.
Dobry jest Pan i łaskawy, *
dlatego wskazuje drogę grzesznikom.
Pomaga pokornym czynić dobrze, *
uczy ubogich dróg swoich.
Refren: Naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.
Wszystkie ścieżki Pana są pewne i pełne łaski *
dla strzegących Jego praw i przymierza.
Bóg powierza swe zamiary swoim czcicielom *
i objawia im swoje przymierze.
Refren: Naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkam

i w Ewangelii:

„Słuchaj, Izraelu, Pan Bóg nasz jest jedynym Panem. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą”. Drugie jest to: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”

Ciepłe, życzliwe przyjęcie w domu rekolekcyjnym otwierało nas na słuchanie i ułatwiało pracę nad rozwojem i kształtowaniem ducha.

Ojciec rekolekcjonista bardzo rzetelnie potraktował temat. Kolejne konferencje prowadziły nas przez zagadnienia:

• Rozeznawanie duchowe – co to jest, rozróżnienie od rozeznawania duchów, moralnego i naturalnego, jaki jest jego cel, przedmiot…
• Szukanie i pełnienie Woli Bożej
• Rozeznawanie duchów
• Warunki i kryteria rozeznawania duchowego

O. Roman obficie czerpał z Pisma świętego, dokumentów Kościoła, pism świętych Kościoła a zwłaszcza Karmelu, naszego Prawa. Porządkował wiedzę by w jej jasnych i spójnych kanonach można było odnaleźć światło Boże prowadzące nas do domu Ojca.

W piątek w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa i w sobotę we wspomnienie Niepokalanego Serca NMP Bóg mówił nam o Swojej Miłości ku nam, uczył nas ją dostrzegać. Rozmowy z Ojcami to kolejny dar z którego korzystaliśmy obficie.

W układzie dnia, Ojciec zadbał by oprócz niezbędnego milczenia, znalazł się czas na dialog budujący wspólnotę.

W przekazie do nas skierowanym mocno wybrzmiały słowa by:

• zobaczyć Boga działającego w moim życiu, także dla ludzi i przez ludzi.
• Upokorzyć się przed Bogiem; „Bóg bowiem pysznym się sprzeciwia, pokornym daje łaskę.”
• „gdzie nie ma miłości, położyć miłość a znajdziesz miłość”
• zaufać Panu.

Gdy przyszedł czas zakończenia rekolekcji serdecznie dziękowaliśmy i Rekolekcjoniście i Wspólnocie. Bardzo dobre warunki bytowe, pogoda, nawet śpiew ptaków, to wszystko uspasabiało nas do wdzięczności.  Nasze oczekiwania zostały zaspokojone z naddatkiem. Treści do przemyślenia i wdrożenia w życie nie zabraknie na długo.

To były dobre rekolekcje.

Miłym kolejnym spotkaniem był wspólny rodzinny zjazd szkaplerzny w Zamartem w pierwszą sobotę lipca.