Historia
Inspiracja do podjęcia budowy nowej fundacji Karmelitów Bosych w okolicach Zaniemyśla wypłynęła od mieszkającej tutaj, Pani Elżbiety Nowińskiej, która uczestniczyła w organizowanych przez nasz Zakon rekolekcjach w Gorzędzieju. Widząc wielką owocność i potrzebę tego typu działalności zapragnęła, aby podobny dom rekolekcyjny powstał w miejscu jej zamieszkania. W trakcie rozeznawania, jakie podjął Zarząd Prowincji, a także w wyniku zalecenia wizytacji Generalnej o wydłużeniu czasu postulatu, wyłoniła się potrzeba wybudowania większego klasztoru, który w przyszłości – oprócz prowadzenia rekolekcji – mógłby służyć jako miejsce pierwszego etapu formacji zakonnej, a także różnego rodzaju spotkaniom i zjazdom Braci, Sióstr oraz członków Świeckiego Karmelu Prowincji.
W procesie rozeznawania wielkim światłem dla ówczesnych władz Prowincji były słowa świętego Jana Pawła II, jakie skierował na początku trzeciego tysiąclecia do całego Kościoła: „A czyż nie jest to ‘znakiem czasu’, że mimo rozległych procesów laicyzacji obserwujemy dziś w świecie powszechną potrzebę duchowości, która w znacznej mierze ujawnia się właśnie, jako nowy głód modlitwy?” (Novo Millennio Ineunte, 33).
Tę „powszechną potrzebę duchowości” i „nowy głód modlitwy” list apostolski łączy z wielką chrześcijańską tradycją mistyczną, a szczególnie ze świadectwem mistyków Karmelu. Święty Jan Paweł II, który wielokrotnie przyznawał się do swoich głębokich związków z duchowością Karmelu, przywołuje w tym miejscu doktrynę św. Jana od Krzyża i św. Teresy z Avila. Ten fakt, a także okoliczność rozpoczęcia w Zakonie Karmelitów Bosych w 2009 roku przygotowań do Jubileuszu 500-lecia urodzin św. Teresy od Jezusa, zadecydowały o wybraniu jej na patronkę tego dzieła.
To dzieło wpisuje się w specyficzne, charyzmatyczne apostolstwo naszego Zakonu, którym jest apostolstwo duchowości oraz odpowiada na potrzeby Kościoła lokalnego. W okolicach Poznania wciąż brakuje takich domów. Dlatego nasza fundacja spotkała się z dużą życzliwością i poparciem Ks. Arcybiskupa Stanisława Gądeckiego, Metropolity Poznańskiego.
Budowę klasztoru rozpoczęto w Uroczystość Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej, 26 sierpnia 2011 roku, kiedy to ówczesny Prowincjał o. Roman Jan Hernoga OCD poświęcił plac pod budowę. Jesienią tego roku zostały wylane fundamenty pod cały obiekt. W kolejnych latach 2012-2013 były wznoszone mury budynku. Dnia 24 sierpnia 2013 roku, w rocznicę Reformy Karmelu, J. E. ks. Arcybiskup Stanisław Gądecki poświecił i wmurował kamień węgielny. W tym czasie dzieło budowy, z upoważnienia władz Prowincji, prowadził o. Juliusz Wiewióra, który dojeżdżał na plac budowy z klasztoru w Poznaniu.
W 2014 roku Zarząd Prowincji podjął decyzję o budowie budynku gospodarczego i przystosowaniu go do zamieszkania wspólnoty zakonnej. 9 grudnia 2015 roku Rada Prowincjalna powołała do istnienia nową wspólnotę zakonną w Zwoli w składzie: br. Roman Jan od Krzyża, br. Serafin Maria od Trójcy Przenajświętszej oraz br. Juliusz Maria od Miłosierdzia Bożego. Pierwsi bracia początkowo zamieszkali w domu wspomnianej Pani Elżbiety Nowińskiej.
W dniu 25 maja 2016 roku, w wigilię Uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, wspólnota wprowadziła się do domu czasowo zaadaptowanego na mały klasztor. 11 lipca 2016 roku J. E. ks. Arcybiskup Stanisław Gądecki poświecił kaplicę w tym budynku pw. Bożego Macierzyństwa Dziewicy Maryi i wprowadził Najświętszy Sakrament do tabernakulum.
W 2017 roku wzniesiono mury i przykryto dachem część sakralną klasztoru (kaplicę i chór zakonny). W ten sposób zakończono budowę stanu surowego całego obiektu pokrytego dachem.
Po Świętach Wielkanocy 2018 roku rozpoczęto prace wykończeniowe we wschodnim skrzydle budynku, który docelowo przeznaczony jest na zamieszkanie wspólnoty zakonnej i postulatu. Jednak w pierwszym etapie jego użytkowania pragniemy przyjmować tam osoby na rekolekcje.
W pierwszym roku udało się wykonać wewnętrzne ścianki działowe, ocieplenie ścian zewnętrznych, położyć instalację elektryczną i tynki na ścianach wewnątrz budynku, wstawić okna, zabezpieczyć przeciwpożarowo konstrukcję stalową i drewnianą dachu oraz pokryć go częściowo dachówką.
w 2019 roku została położona instalacja wodno-kanalizacyjna, instalacja ogrzewania podłogowego oraz wylana posadzka. Zakończono prace w kotłowni gazowej, ocieplenie poddasza i montaż sufitów podwieszanych oraz szpachlowanie ścian. Rozpoczęto kładzenie płytek ceramicznych w łazienkach i kuchni. Jesienią zostały zakończone prace na zewnątrz budynku: położono tynki na elewacji, zakończono prace dekarskie, ułożono zewnętrzną instalację elektryczną oraz drogi i chodniki wokół budynku.
Na początku grudnia 2019 roku, decyzją o. Prowincjała Jana Malickiego, o. Juliusz Wiewióra opuścił wspólnotę w Zwoli i został przeniesiony do klasztoru karmelitów bosych w Koronie na Florydzie (USA). W jego miejsce, z klasztoru w Warszawie, przyjechał do Zwoli o. Grzegorz Góra.
W 2020 roku kontynuowane są prace wykończeniowe wewnątrz wschodniej części klasztoru, którą chcemy w tym roku oddać do użytku. W tej części znajduje się kaplica (chór zakonny), kuchnia, jadalnia (refektarz zakonny), sala konferencyjno-rekreacyjna oraz 15 pokoi z łazienkami, w których będziemy mogli przyjąć ok. 20 osób na rekolekcje.
[button url=”http://www.zwola-old.karmelicibosi.pl/p/z/budowa.html” style=”3d” background=”#663300″ size=”5″ center=”yes” radius=”round” text_shadow=”0px 0px 0px #000000″ id=”838473489555909″]ETAPY BUDOWY KLASZTORU W ZWOLI – zobacz[/button][button url=”https://zwola.karmelicibosi.pl/aktualnosci-klasztorow/kaplica-klasztoru-w-zwoli-czas-pokuty/” style=”3d” background=”#663300″ size=”5″ center=”yes” radius=”round” text_shadow=”0px 0px 0px #000000″ id=”838473489555909″]HISTORIA BUDOWY KLASZTORU W ZWOLI – zobacz[/button]