wróć Rekolekcje karmelitańskie ze św. Janem od Krzyża
30 sierpnia, 2022
W Zwoli, dniach od 21 do 24 lipca wspólnoty OCDS z Bydgoszczy i Gorzowa Wlkp. uczestniczyły w rekolekcjach, które prowadził o. Roman Hernoga OCD. Tematem konferencji była Droga na Górę Karmel św. Jana od Krzyża i jego nauczanie w realizacji powołania człowieka do miłości i jego zjednoczenia z Bogiem.
Święty w swoim życiu (…) jako karmelita, mistyk i pedagog, był praktykiem, kierował się przede wszystkim nauką Kościoła i Biblią, bo tylko one, a nie ludzka wiedza czy doświadczenie, są według niego nieomylne (…) cyt. R.A. Rachmajda. Człowiek nosi w sobie pragnienie pełni szczęścia, poszukuje celu ostatecznego Będziesz miłował…(.), by rozproszone siły człowieka osiągnęły scalenie, by wielbił Boga i miłował i mógł powiedzieć Wszystko kocham w Bogu!
W pismach św. Jana, Bóg i człowiek zawsze są obecni w nierozerwalnej i bliskiej komunii – relacji ze sobą, miłosnej więzi. Bóg jest pierwszy przyczyną wszystkiego, żyjemy z Bożego miłosierdzia. Przed Bogiem stajemy bezsilni w postawie żebraka, jesteśmy biorcami. Życie chrześcijanina jest poznawaniem Boga w mroku, a łaska wiary przynagla do dalszej drogi i jest procesem dojrzewania w wierze tu na ziemi. Pełne światło osiągniemy w niebie, w ponownym spotkaniu z Bogiem. Góra Karmel – to góra doskonałości dla tych, którzy doświadczyli Bożej Miłości i na nią Bogu odpowiadają. Celem duszy jest miłość, rozpalona nią dusza pragnie osiągnąć szczyt, gdzie mieszka cześć i chwała Boga. Człowiek zajęty zdobywaniem Boga, poszukuje Jego obecności w bliskiej z Nim relacji i w konsekwencji wybiera Boga na pierwsze miejsce. Z nieuporządkowanego dynamizmu apetitos i wpływu zewnętrznych warunków, człowiek w wolności wewnętrznej zmierza do samo posiadania. Wolność = Miłość, oznacza zdolność do pełnej miłości – im człowiek bardziej czyni dobro, tym staje się coraz bardziej wolny. Warunkiem jest postawa zależności od Boga, formacja sumienia i wola, rozpoznanie dobra (nosić Słowo, rozważać i wypełnić tzn. zrealizować). Osoba najpełniej wyraża się w czynie. Człowiek dojrzały, zdolny do czynienia dobra i znoszenia zła, wciela rzeczywistość, nie ucieka od niej. Miłosna relacja kochających się osób, otwarcie się na drugiego i wzajemne udzielanie się osób jest aktywnością woli i zaangażowaniem w drodze na górę Karmel, na spotkanie z Wiecznością.
Barbara Tomacka – Siara OCDS
